Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

het ontwaken bleek het te regenen. Minder fijn, maar het is niet anders. We hebben voor vertrek het vieze water kunnen lozen en schoon water kunnen tanken op de camping. Daarna vertrokken we voor een rit richting Coromandel. Dit betekende dat we weer langs Auckland moesten rijden. Dat is op zich wel lekker omdat de snelweg daar een paar banen breed is en we dus meters konden maken. Helaas bleef het weer onderweg niet best. Helemaal bewolkt en regelmatig regen. Ondanks dat ging de reis voorspoedig en kwamen we eerder dan gepland aan in Thames. Dat is een grotere plaats in het begin van de Coromandel Peninsula. Daar hebben we even rondgekeken, geld uit de muur gehaald en de site bijgewerkt. Wat wel heeeel erg toevallig was, was dat een duits stel dat ook op de camping in Matakohe stond, precies dezelfde internetzaak in Thames kwam inlopen. Omdat het nog vroeg was zijn we via highway 25 doorgereden naar Coromandel. Een mooie slinger kustweg laag langs de baai Firth of Thames, die als het mooi weer zou zijn nog eens vele malen mooier had geweest.

Regenachtig weer onderweg

In Coromandel aangekomen hebben we getankt. De tankbediende klaagde ook over het weer. Volgens hem zou het normaal gesproken een graad op 26 a 27 moeten zijn met een strak blauwe lucht. Maar helaas, we hebben net 'the worst summer ever'. Na deze opbeurende woorden hebben we het plaatsje verkend en zijn we opzoek gegaan naar een overnachtingsplaats. Ondanks dat het druk bewoond is vonden we er ééntje langs een b-weggetje in de heuvels met uitzicht op de baai. Hopelijk werkt het weer morgen wat mee zodat we wat buiten activiteiten kunnen doen.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Om 8 uur ontwaakt, gewassen & het gebruikelijke eitje genuttigd. Via de visiters-information, gekeken wat er voor mogelijkheden er zoal in Coromandel zijn. Uiteraard waren er al wat ideeën, dus de keus was niet moeilijk. De eerste trip van deze dag betrof een rijtoer met de Driving Creek Railway, een rit met een treintje door inheemse bossen, via tunnels en over bruggen naar een uitkijkpunt hoog boven Coromandel. De zon scheen inmiddels volop hetgeen inhield dat het uitzicht nog mooier was/werd. Afijn een goed anderhalf uur later zaten we in de camper richting The 309 Road een onverharde weg met ten eerste de Waiau Falls, een waterval diep in de natuur verscholen. Vervolgens een wandeling door Kauri Grove met schitterende bomen in een zeer rustig gebied.

Onderweg op de onverharde 309 road

Hierna ging de weg langs de zonnige kust, en kwamen we uiteindelijk terecht bij Hot Water Beach. De Camper geparkeerd, zwemspullen aan en het strand op om te genieten van dit schitterende strand en dat kunnen de foto's beamen. Het zeewater was niet zoals de naam doet vermoeden 'hot' maar misschien leek het water kouder omdat dit de eerste keer in Nieuw-Zeeland was dat er gezwommen werd.

Het fraaie Hot Water Beach aan de oostkust van de Coromandel

Op de verdere route lag een soort van surf-beach, ook hier de camper weer aan de kant, eerst een waslijn gespannen om alle (nog) natte was van 2 dagen terug op te kunnen hangen en daarna het strand op om de surfers in actie te zien. Echt geweldig hoe deze surfers de golven bedwingen met zo'n klein plankje. Ook hier dus genoten van het strand en de omgeving alvorens verder tegaan richting ons eindpunt van deze dag: Waitomo (Caves). Via tal van andere kustplaatsjes en het wat grotere Hamilton kwamen we om 19.30 uur aan in Waitomo, hier gelijk even naar het informatiepunt om voor morgen alvast een activiteit te boeken. Vantevoren al gekeken dus gelijk het Black Water Raften geboekt, waarover morgen uiteraard meer. Daarna al spoedig een overnachtingsplek gevonden op een "verdwaald" weggetje midden in de rimboe. Zodoende een mooie dag gehad, waarvan er nog velen mogen volgen.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Vanmorgen vroeg opgestaan omdat we om 9 uur werden verwacht bij CaveWorld. De organisatie bij wie we gisteren de Black Water Raft tour hadden geboekt. Dat raften is trouwens niet met een boot een snel stromende rivier af knallen, maar rustig drijven op een opgeblazen binnenband door de spelonken van grotten met gloeiwormen. Bij CaveWorld aangekomen bleek dat we de tour met z'n vijven gingen doen, een pasgetrouwd Australisch stel en een zweeds sjappie. We kregen allemaal een wetsuit aan en een helm met mijnwerkerslampje. Daarna werden we per afgetrapt busje vervoerd naar de ingang van de grot. Althans, we kregen daar de rubberband en moesten toen in wetsuit met band nog eens vijfhonderd meter door een weiland lopen om bij de ingang te komen. Na de ingang werden al snel de gloeiwormen op het dak van het grottenstelsel duidelijk, zeker nadat de instructeur een harde knal produceerde. Daarna zag je de gloeiwormen helemaal als een sterrenhemel verschijnen. Drijvend op en in de band gingen we de grot door met hier en daar een watervalletje. Die werden genomen door te springen of glijden. Na zo'n twee uur was de tour ten einde en werden we teruggebracht. We konden daar een lekkere warme douche nemen met een bakkie tomatensoep. Omdat de digitale camera niet waterdicht is hebben we van dit avontuur helaas geen foto's. Daarna zijn we de camper weer ingeklauterd en hebben we koers gezet naar Rotarua. Rotorua is de kern van een vulkanische omgeving. Een gebied met allerlei geiser, kokende modderpoelen en gaten met waterstof zwavelgas. Hierdoor stinkt het in deze stad ook flink naar rotte eieren (maar dat went wel na een paar uur). Rotorua blijkt ook weer eens een redelijke stad te zijn. Na een inmiddels standaard geworden bezoek aan de Visitor Information Center (waar we weer de nodige folders van bezienswaardigheden uit de rekken hebben getrokken) hebben we de stad verkend, boodschappen gedaan en vonden ook weer een internetcafe om de site bij te werken. Op de plattegrond zagen we dat er ook een internationaal stadion is in Rotarua. Die moesten we natuurlijk bezoeken. Daar aangekomen bleek alles hermetisch afgesloten waardoor we helaas niet tot in het stadion konden komen. Daarom maar vanachter het hek foto's geschoten. Vlak bij het stadion was trouwens een openbaar park met groot grasveld waarop druk cricket werd gespeeld. Dat was ook wel leuk om te zien.

Een cricket wedstrijd in een openbaar park

Toen was het vroeg in de avond en hebben we een camping gezocht zodat we de boel 's nachts weer kunnen opladen. Bij de camping bleek ook een thermal bad te zijn, dus zijn we ook even in het warme badje gaan zitten. Zojuist hebben we plannen gemaakt voor de te bezoeken attracties voor de dag van morgen, dus daarover later meer.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.

Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:

Goed geslapen na de drukke dag van gister echter wel "gewoon" om 9 uur aan het ontbijt. Na het douchen, er waren wat problemen met het verkrijgen van warm water & het opladen gingen we een uur later richting het Thermal Area in (ja u leest het goed) Te Whakarewarewa. Hier waren diverse geisers die bij uitbarsting wel tot 30 mtr. hoogte konden spuiten. Ook waren er in dit park veel modderpoelen te zien en begrepen we direct waarom het in dit deel van Nieuw-Zeeland naar rotte eieren stinkt. Deze poelen schijnen een helende werking te hebben! Hier ook nog een optreden gezien van echte Maori's. Vervolgens koers gezet naar Waiotapu waar ook nog wat modderpoelen bekeken werden, echter als je er een aantal gezien hebt is de rest wel een beetje hetzelfde, de stank in ieder geval.

Kokende modderpoel in Waiotapu

Verder richting onze eindbestemming van deze dag kwamen we langs Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw-Zeeland gevormd door een vulkanische explosie, dit meer is 619 km2 groot. Via schitterend heuvelachtig landschap arriveerden we in Napier. Eerst even wat boodschappen gedaan daarna de modieuze art-deco stijl van de gebouwen bekeken. Vervolgens naar het National Aquarium museum geweest, echt geweldig om eens een indruk te krijgen van wat er zoal in de oceaan rond Nieuw-Zeeland leeft. Hier ook worden vissen door duikers met de hand gevoed. Na dit museumbezoek nog even het centrum van Napier in om vervolgens op zoek te gaan naar een overnachtingplaats. Onderweg richting Cape Kidnappers vinden we in het plaatsje Clive even buiten Napier een mooie plaats bij de waterski (vereniging) omdat het echter slecht weer is, is het uitgestorven behoudens dan het uitzicht op het water waar de plaatselijke roeivereniging nog wat traint voor de grote wedstrijd van morgen.

De overnachtingsplek voor vandaag

Koken dus maar weer, ongetwijfeld weer een lekker maal en een soort van planning maken voor de dag van morgen.

Klik hier voor meer foto's van deze dag.