Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Gewekt niet zoals gister gememoreerd door stier Herman maar door koeien die stonden te snuffelen aan de camper. Maar wat wil je ook als de camper midden in een weiland geparkeerd wordt, was gewoon een bezienswaardigheid voor de koeien.
Wakker geworden midden tussen de nieuwsgierige koeien
Omdat gisteravond laat nog auto's langskwamen is onze nieuwsgierigheid gewekt wat er dan verder zoal op de onverharde weg tussen de weilanden te zien is, wat blijkt na ongeveer 4 km komen we bij Lake Moki, stond niet op de kaart (ook geen lingo) maar was absoluut de moeite waard en er was zelfs een camping area bij waar inderdaad wat gasten stonden. Genoten van de omgeving, typisch Nieuw-Zeelands gaan we in het zonnetje richting Queenstown, even boodschappen doen en bijtanken voor de rit naar Milford Sound. De diesel was hier trouwens aanzienlijk goedkoper dan in Haast, het lijkt de beurs wel. Al snel op de highway 6 komen we in een voor ons niet onbekende file namelijk vee wat van het ene weiland naar het andere weiland gedirigeerd wordt, het opmerkelijke is (blijkt achteraf) dat dit vee zeker een tocht van zo'n 5 km over de weg moest maken om in het "nieuwe" weiland te komen. Chaos troef dus op de weg want het vee liep letterlijk tussen de auto's, links en rechts van de weg. Vervolgens reden we verder richting Te Anau tussen de weilanden door waar praktisch alleen maar schapen op stonden, terwijl we op het Noordereiland veel meer koeien zagen grazen is het hier op het Zuidereiland praktisch alleen maar schapen wat de klok slaat en niet zo weinig ook! De weersomstandigheden waren inmiddels een stuk slechter, vooral de wind wakkerde aardig aan zodat het gewoon een kunst was om de camper op de weg te houden. Aangekomen in Te Anau wordt dan ook even gepauzeerd aan het hoe kan het ook anders Lake Te Anau. Er rest ons dan nog zo'n 120 km naar Milford Sound dit gaat door bossen, langs zandduinen, diverse meren en uitzicht op de eeuwige sneeuw van dit Fiordland National Park. Met nog zo'n 20 km voor de boeg doemt daar ineens de Homer Tunnel op, 1200 mtr. lang 3,8 mtr hoog en maar één rijbaan, zodat wanneer je het groene licht gemist hebt je een kwartier moet wachten op de volgende ronde, de tunnel nauwelijks verlicht en voorzien van zeer slecht wegdek is een belevenis op zich.
De ingang van de Homer tunnel, op weg naar Milford Sound
Na de tunnel komen we in de Cleddau valley vanwaar de weg via scherpe 'virages' verder gaat naar Milford Sound. Ter plaatse gelijk geïnformeerd naar de boottocht van morgen door de Milford Sound. Vertrek 10 uur precies. Zodat we op zoek kunnen naar een overnachtingplaats, onderweg is echter al opgevallen dat er weinig mogelijkheden zijn ivm gebergte zodat we tegen onze gewoonte in terechtkomen op een soort van camping aan de rivier. Morgen dus de boottocht, zou zeggen tot morgen!!