Nog even en we gaan vertrekken. Vrijdag 8 september a.s gaan we volgens planning om 11:20 de lucht in. Met US Airways vliegen we dan naar Philadelphia. Daar komen we dus de Verenigde Staten binnen. We hebben dan drie uur de tijd om langs de douane te gaan, door de diverse toegangscontroles te komen en in te checken voor de binnenlandse vlucht naar Los Angeles.

Om 19:30 uur lokale tijd zullen we landen op LAX en via een shuttle-bus worden we dan hopelijk naar het alvast geboekte airport hotel gebracht.

De volgende dag - zaterdag 9 september 2006 - zullen we onze huurauto ophalen waarmee we 22 dagen door het zuidwesten van de Verenigde Staten zullen rondreizen. Een gedetailleerd uitgestippelde route hebben we niet, maar uiteraard hebben we wel gekeken waar we allemaal heen willen en daaruit is een globale reisroute gekomen (zie het kopje in het menu aan de linkerkant van deze pagina). Maar het kan zijn dat na afloop blijkt dat de route toch anders is geweest.

Ook gaat deze reis de laptop mee. Hierdoor kunnen we dagelijks een reisverslag bijhouden en kunnen we er de foto's op opslaan. Omdat uit informatie op het internet blijkt dat de meeste motelketens in Amerika wireless internet hebben zullen we ook regelmatig deze website aanvullen met reisverslagen en foto's.

Gereden: 147 mijlen / 235 kilometer (Jeroen)

Gisteravond eindigde ons verslag op de luchthaven van Las Vegas. Maar er gebeurde die dag nog meer. Er werd namelijk netjes op tijd geboard voor de vlucht naar LA. Dat ging lekker snel want het vliegtuig was maar half vol. Helaas bleek toen dat de piloot spoorloos was! Tsja, zaten we dus dik drie kwartier in het vliegtuig te wachten tot-ie eindelijk kwam opdagen. Uiteindelijk waren we om half één in de hotelkamer van Travelodge LAX. Al met al zo’n 26 uur in touw geweest en dus heerlijk geslapen.

De volgende ochtend een beperkt ontbijtbuffetje genuttigd bij het zwembad van het hotel en daarna naar de autoverhuur vertrokken. We hadden een fullsize car geboekt maar uiteraard werd er nog gevraagd of we niet wilde upgraden naar een nog groter model. Dat deden we maar niet en dus kregen we een Ford Taurus toegewezen gekregen. Niks mis mee, groot genoeg alleen voor amerikaanse begrippen geen hele dikke auto. Ik had nog nooit in een automaat gereden, dus de eerste mijlen waren nog wat voorzichtig maar het went heel snel. We reden vanaf het autoverhuurbedrijf naar de oostkust naar Manhattan Beach. Het was nog wat licht bewolkt maar naar mate de dag verstreek werd het steeds zonniger met een graad of 26 (celsius).

Vanaf Manhattan Beach zijn we via de kustweg (die niet echt helemaal langs de kust loopt) afgezakt naar Redondo Beach. Daar hebben we wat rondgekeken waarna we weer verder zuidelijk reden richting Long Beach. In Long Beach een bezoek gebracht aan het schip de Queen Mary die daar afgemeerd ligt en in gebruik is als hotel en restaurant. Bij de Queen Mary ook de lunch genuttigd (hotdog). Even voor Long Beach start de Pacific Coast Highway. Bij die highway moet je je geen snelweg voorstellen, maar meerdere banen naast elkaar dwars door de stad. Met om de kilometer een stoplicht. Dat reed dus niet echt door. Na Long Beach reden we nog een tijd over die Pacific Coast Highway voordat we net onder LA via de Freeway 5 (dat is wel een vierbaans snelweg) naar San Diego door konden rijden.

In San Diego hebben zijn we naar de Old Town gereden. Het eerste hotel dat we bezochten had geen kamer meer, maar bij de Holiday Inn konden we wel terug. Wel wat prijzig, maar ja, het is zaterdagavond en we zitten midden in het gezellige Old Town. Na het inchecken hebben we gegeten bij de mexicaan.

Gereden: 202 mijlen / 323 kilometer (Jeroen)

Jeroen heeft gisteravond nog het verslag gemaakt, alhoewel onze ogen wel dichtvielen. Na heerlijk te hebben geslapen in het kingsize bed, hebben we ontbeten in het hotel. Dit was bij de prijs inbegrepen en gezien de flinke prijs van de kamer hebben we flink gebruik gemaakt van het uitgebreide ontbijt. Na het uitchecken zijn we via de haven van San Diego, waar we een stuk gelopen hebben, foto’s hebben gemaakt en hebben gefilmd, naar het Cabrillo National Park gegaan. 

Hier hebben we gelijk de nationale parkpas voor toegang tot de diverse andere nationale parken aangeschaft. In het park hebben we diverse foto’s gemaakt van het mooie uitzicht op San Diego en de Pacific Ocean. Na een bezoek aan een oude vuurtoren (van 1855) en een korte wandeling langs de rotsachtige kust hebben we onze reis vervolgd via de interstate 8, highway 79, highway 371 en highway 111 naar Palm Springs. Onderweg hebben we geluncht met een tuna sandwich en een of ander kokosdrankje (een beetje apart) onder een strak blauwe lucht (een graad of 30 met een lekker briesje) langs de weg.

Het was een hele mooie route met vele verschillende landschappen: bergen, rotsen, prairies. Het laatste stuk voor Palm Desert gaat slingerend vanaf de berg naar beneden. Vanaf de berg heb je een schitterend uitzicht op Palm Desert en Palm Springs. Dit is een soort van oase met o.a. weelderig aangelegde golfbanen in het woestijnlandschap. Via de highway 111, geflankeerd door vele palmbomen, komen we aan bij ons hotel: Caliente Tropics Resort. Dit hotel hebben we vanmorgen via internet geboekt dus hoefden we verder niet te zoeken.

De kamer ziet er keurig uit, met koffiezetapparaat, föhn, strijkijzer enz. Na het inchecken hebben we de foto’s van vandaag (73) bekeken en uitgezocht en het verslag gemaakt. Door het flinke ontbijt en de late lunch hadden we niet veel trek dus hebben we gedineerd met een appel en een banaan (over van het ontbijt) en wat zoutjes. Na nog een blokkie om te zijn gegaan en de route van morgen te hebben gepland, zijn we lekker gaan slapen. We hebben besloten om in het vervolg een stuk vroeger op te staan, zodat we eerder op pad kunnen. Hopelijk zijn we nu over onze jetlag heen.