Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
Vanmorgen weer bijna een blamage. Bij het wegrijden van de camper bleek dat we onze stekker nog in het elektriciteitshokje hadden laten zitten. Maar ook deze keer kon een ramp tijdig worden voorkomen. De eerste stop was vandaag al snel, namelijk bij de benzinepomp in Haast. Daar tankte we voor een recordbedrag, namelijk NZ$ 0,909. Wat een afzetters, in Auckland tankte we nog voor NZ$ 0,739. Door dit astronomische bedrag is het ook niet mogelijk geworden dat iemand de webpoll goed had, want dit antwoord stond er niet bij. Onderweg constateerde we dat de pepermunt van Vivian toch wel heel erg hard gaat. Sterker nog, het is bijna op. Maar niet getreurd want er is nog een half zakje drop over. Er werd even een stop gemaakt bij de maar enkele minuten van de weg liggende Thunder Creek Fall. Deze waterval was al vanaf de parkeerplaats te horen. Verder zuidelijk over de state highway 6 kwamen we langs twee enorme meren, Lake Wanaka en Lake Hawea, die er werkelijk spiegelglad bij lagen. En met het zonnetje erop gaf dat hele mooie effecten.
Lake Hawea met z'n super blauwe water, lijkt bijna onecht
Verderop kwamen we vlak voor Wanaka een soort van pretpark tegen, namelijk Wanaka Puzzling World. Dat vonden we wel een bezoek waard. Met name het labyrinth was nog wel een uitdaging en het bleek nog niet eens makkelijk te zijn.
Frank bij Puzzling World in Wanaka
Nadat we een daar een goed uur zoet waren geweest zijn we het centrum van Wanaka ingereden. Daar hebben we wat rondgekeken en de onvermijdelijke stop bij een internetcafé gemaakt. Daarna weer verder zuidelijk gereden totdat we bij de eindbestemming kwamen, Queenstown. Eigenlijk vanuit het niets is dat dan ineens een hele drukke, toeristische stad. Na Wellington en Auckland vonden we dit tot nu toe wel het drukst. Uiteraard weer de Tourist Information Center bezocht, rondgekeken, boodschappen gedaan en opzoek gegaan naar een overnachtingsplaats. En omdat Queenstown en omgeving best druk is zijn we een eindje buiten de stad gereden en lukraak een b-weggetje ingereden. Dat b-weggetje bleek bijzonder scherpe en steile haarspeld bochten te bevatten en ging uiteindelijk over in een onverharde weg waarbij we vervolgens over enkele wildroosters reden. Dit omdat de koeien en schapen hier gewoon over de weg heen lopen. Na enkele kilometers vonden we een mooi egaal stukje grond, nou ja, gewoon weiland waarin de schapen lopen. Die schrokken wel wat van zo'n gevaarte maar de lokatie vonden we opperbest. Midden tussen de koeienvlaaien en schapenkeutels hebben we de camper geparkeerd. De waarschijnlijke eigenaar van de grond kwam nog wel langsrijden om z'n beestjes te inspecteren, maar afgezien van een vluchtige blik richting camper bleek hij er geen problemen mee te hebben dat we deze plaats hebben uitverkoren als overnachtingsplaats. Nadat we er even staan blijkt dat er naast de schapen ook een stier op dit stuk grond rondloopt. Dat wordt nog wat als we straks gaan slapen, want ja, we hebben rode gordijnen. Wellicht dat we dus nog worden getorpedeerd door stier Herman, maar als dat zo is lezen jullie dat vast morgen wel weer.