Kaart met het begin- en eindpunt van deze dag:
De dag begon bijna desastreus. Bij het wegrijden van de camper van het kiezelstrand raakte de achterwielen ingegraven. Minder fijn was dat zeg maar. Gelukkig waren het kiezels en konden we beide achterwielen weer uitgraven. Daarna kwam er weer beweging in. Onderweg richting de westkust werd het steeds minder weer. De bewolking werd steeds erger en uiteindelijk viel het met bakken uit de lucht. Toen we aankwamen in Westport regende het nog steeds. Daar boodschappen gedaan en geprobeerd een internetcafé te vinden. Helaas alleen één zonder support van een memory stick waardoor we daar niet terecht konden om de site bij te werken. Vlak bij Westport is een zeehonden kolonie. Daar zijn we naartoe gereden, maar vanaf de weg konden geen zeehonden worden waargenomen. Aangezien het nog steeds flink regende viel dit uitje dus letterlijk in het water. Langs de westkust verder naar het zuiden, kwamen we langs Punakaiki. Daar zijn de beroemde pancake rocks te zien. Bij aankomst was de regen al geminderd en toen we daar eenmaal rondliepen werd het gelukkig droog. Zeer apart om te zien, die pancake rocks.
De pancake rocks bij Punakaiki
Daarna weer verder zuidelijk gereden waarbij het weer begon op te klaren. In Greymouth hadden we zowaar pas bij de vierde internettent geluk en konden we de site bijwerken. Nadat we weer buiten kwamen bleek de zon weer goed door te zijn gekomen. Nog even Greymouth bekeken, maar dat was nou niet het gezelligste plaatsje dat we tegen zijn gekomen. Intussen waren we het Westland distict binnengereden. Dat was te merken ook. Bij allerlei bedrijven, van slager, garage tot melkfabriek komt wel 'Westland' voor in de naam. Op zich best geinig, zo ver van huis en toch een beetje thuis.
Echt waar. De Westland High School in Hokitika
Verder gereden naar Hokitika (waar de Westland High School is gevestigd) en daar zijn we opzoek gegaan naar een overnachtigsplek. Die vonden we uiteindelijk langs een b-weggetje. Daar was een inrit met mooie, hoge beschutting rondom. Zo te zien was deze plek voorheen gebruikt om grond af te graven en nu werd het dus gepromoveerd tot overnachtingsplaats. Lekker uit de wind (want het waait nog wel redelijk) en pure vrijheid. Laat op de avond scharrelt er ineens iets verdachts over 'ons' domein. Wat blijkt: een heuse kiwi, hèt symbool van Nieuw Zeeland. Tsja, die moet op de foto natuurlijk. En dat niet alleen, we willen 'm vangen ook. Maar helaas, dat laat-ie niet toe dus morgenavond geen Kiwi Concarne op het menu.