Aangezien het erg rustig was met gasten in de Travelodge in Ocala, was het bij het ontbijt ook erg rustig. Dit in tegenstelling tot de drukte van gistermorgen. Erg veel aan Pasen doen ze hier niet, we kregen niet eens paaseitjes... Rond negen uur vertrokken we richting Silver Springs. De zon was al aardig aanwezig en het was al 71 graden (Fahrenheit hè). Eigenlijk zou Ingrid rijden vandaag, maar we kregen even zo snel niet uitgevogeld hoe de stoel naar voren moet, dus rij ik maar weer. Op zich niet erg, want dat is relaxter dan als bijrijder die de kaart moet lezen, foto's maakt, TomTom instelt, eten en drinken verzorgt etc.

We waren al snel bij het Silver Springs park. Helaas bleek het park pas om tien uur open te gaan (en dan ook echt klokslag), maar gelukkig konden we de tijd doden met het bekijken van schildpadden en alligators die in het water naast de toegang van het park zwommen. Om tien uur stonden er een karige twintig man klaar om naar binnen te mogen. Niet echt druk dus.... We begonnen de dag met een tocht met een glasbodemboot door de Silver Springs rivier. De Silver Springs produceren per dag een onnoemelijke hoeveelheid nagenoeg puur water. Daardoor is de rivier echt kraakhelder en kan je op plaatsen waar het dik tien meter diep is, toch nog de bodem heel duidelijk zien. Best grappig zo'n tochtje waarbij je allerlei vissen en schildpadden onder de boot door ziet zwemmen. Fototechnisch was het helaas een drama gezien het – voor de camera – geringe licht.

Na deze boottocht melden we ons voor een ander boottochtje, namelijk de Fort King River Cruise. Omdat er nog steeds bijna niemand in het park was, hoefden we ook dit keer niet te wachten. Deze tocht ging ook met een glasbodemboot, maar hier was het eigenlijk alleen te doen om de omgeving.

Verder hebben we nog wat rondgekeken en gelopen en diverse alligators, flamingo's, Florida panters, papegaaien, beren, giraffen en slangen gezien. Rond één uur hielden we het voor gezien en vertrokken we richting Crystal River aan de westkust van Florida. Onderweg was het tijd voor onze eerste tankbeurt. Na 'm volgegooid te hebben met de nodige gallons aan benzine bleek de literprijs omgerekend te liggen op 0,57 dollarcent. De temperatuur was inmiddels opgelopen naar 88 graden Fahrenheit (31 graden Celsius). Bij Crystal River sloegen we af richting het strand van Fort Island en op dit mooie goudgele strandje hebben we heerlijk een tijdje doorgebracht. De watertemperatuur van de Golf van Mexico was prima te doen.

Na een kleurtje opgedaan te hebben zijn we zuidelijk langs de kust gereden naar Homosassa Springs en daar een motel gezocht. Via een boekje met hotelcoupons kwamen we uit bij het Oasis Hotel & Spa. Met de coupon scheelde dit zo'n 30 dollar voor een overnachting. Na ingecheckt te hebben zochten we snel verkoeling in het zwembad. 's Avonds hebben we een prima pasta gegeten in de Gators Cove, een bar annex restaurant dat bij het motel hoort. Voor morgen staat een bezoek aan de Manatee's (oftewel zeekoeien) op het programma. Die worden met uitsterven bedreigd en aan de westkust van Florida leven er nog zo'n 2500 in het wild.

Het was afgelopen nacht wat rumoerig rondom onze kamer, waardoor we diverse keren wakker werden. Onze kamer zat dan ook dichtbij de receptie en de uitgang. 's Nachts om twee uur kwamen de bovenburen lallend thuis, 's morgens om zes uur vertrok er een motor. Het ontbijtje was prima en om net over negen uur stonden we bij het naastgelegen Homosassa Springs Wildlife Park. Op de parkeerplaats was Ingrid nog niet uitgestapt of iemand bood haar een paar gratis kaartjes aan. Hij had ze gewonnen, maar was er al geweest. Die meneer maar even bedankt voor de meevaller van twee keer negen dollar. Uiteraard waren we één van de eersten die het park ingingen. Althans, we gingen langs de kassa en voordat je bij het park komt, moet je eerst met een bootje mee over de Pepper Creek. De creek is vernoemd naar de indiaanse betekenis van Homosassa, dat is namelijk “waar wilde pepers groeien”.

Eenmaal in het park gingen we direct naar de onderwater observatie van de manatee's (oftewel zeekoeien). Gezien het warme water van de Homosassa Springs verblijven de manatee's hier graag. Vanuit de onderwater observatie had je een prachtig uitzicht op de rondzwemmende zeekoeien en vele vissen. De manatee's zijn overigens vervente 'schroefzwemmers'. Vrij regelmatig draaien ze namelijk op hun buik en draaien dan weer door op hun rug.

Rondzwemmende manatee

In het park zijn naast de manatee's nog diverse andere dieren te bekijken, zoals beren, florida panters, roofvogels, krokodillen, één nijlpaard en watervogels. Daar zijn we ook even langsgelopen en hebben ook nog een Wildlife Encouter bijgewoond. Oftwel, twee vrijwilligers presenteerden ieder een wild dier en daar kon iedereen vragen over stellen. De dieren die worden voorgesteld wisselen iedere keer en bij ons waren dat de buidelrat en een rode slang.

Omdat het (nog) niet druk was in het park, hadden we snel alles gezien wat we wilden zien en rond 12 uur vertrokken we weer met het bootje richting de uitgang. Eenmaal bij de uitgang bleek er een enorme rij te staan met mensen die het park in wilden. We waren dus inderdaad de drukte voor geweest.

Omdat de handleiding van de auto ons had uitgelegd hoe de bestuurdersstoel naar voren moet, kon Ingrid vandaag eindelijk rijden. We vervolgden onze weg zuidelijk over de 19. Maar die is erg saai en ondanks de beer waarschuwingsborden werden er toch weer geen beren gespot. Daarom op een gegeven moment maar afgeslagen om een toeristische route te nemen. Uiteindelijk kwamen we aan de kust uit in Bayport. Maar dat is niet meer dan een parkje en een ter waterlatingsplaats voor boten, helaas zonder strandje. Wel hebben we daar even de van het ontbijt meegenomen muffins opgepeuzeld. Daarna via de 597 verder zuidelijk gereden richting Hernando Beach. Maar ook daar geen strandtoegang gevonden, Hernando Beach bestaat overigens uit diverse straten waarbij de huizen met de achtertuin aan een kanaal liggen waardoor ze daarvandaan het ruime sop kunnen kiezen.

Daarom toch maar via de saaie 19 verder zuidelijk gereden. Vanaf Hudson werd het steeds drukker en met meer bebouwing terwijl de temperatuur was opgelopen tot 95 graden Fahrenheit (35 graden Celsius). Rond twee uur arriveerden we in Tarpon Springs. Dit dorpje is bekend om de natuurlijke sponzen die er worden geoogst en het dorp is grieks. Daarom hebben we bij restaurant Hellas (hoe toepasselijk) lekker in de airco een broodje gyros met patat genuttigd.

Verder zuidelijk namen we de afslag naar Honeymoon Island, want we waren nog steeds op zoek naar een strandje. Maar eenmaal op Honeymoon Island bleek er een aardige rij te staan voor de toegang tot het State Park (want dat is het eiland). Daarom maar gekeerd en even voor de ingang van het State Park op een smal strandje de auto geparkeerd. Helaas bleek het er net even te veel te waaien om lekker te liggen, dus toch maar weer

We gaven de hoop op een rustig strandje op en zijn doorgereden naar Clearwater om een motel te zoeken. Die vonden we in de vorm van het Ramada. Gelukkig was er een zwembad (zelfs met jacuzzi) bij, dus hebben we daar een verfrissende duik genomen.

's Avonds zijn we naar Clearwater Beach gereden. Daar wilden we de zonsondergang meemaken en vastleggen. Maar de lucht boven de horizon was te bewolkt, waardoor de zon niet echt mooi in de zee zou zakken. Gelukkig konden we ons op het spierwitte strand wel vermaken door de pelikanen te bekijken die rondvlogen en zo nu en dan razendsnel in zee doken om een visje te scoren.

Duikvlucht van een pelikaan

Terug naar het motel hebben we nog een omweg langs de kust genomen en kwamen uiteindelijk door het plaatsje Belleair. Nou, dat heeft heel wat weg van het (bijna) gelijknamige Bel-Air in Los Angeles. Sommige huizen hadden meer weg van kastelen en gezien de bewakingscamera's die bij de verschillende huizen hingen zal er inderdaad niet het plebs van Florida wonen.

Terug bij het motel snel nog even bij de buren (Jet Pizza) een pizza gescoord en lekker in de motelkamer opgesnaveld. Voldaan konden we terugkijken op een puike, warme dag.

Zo'n puike, warme dag als gisteren zou het vandaag niet worden. Bij het openen van het gordijn zagen we de donkere wolken al langs vliegen en tijdens het ontbijt begon het nog harder te stormen, te onweren en te plenzen. In de kamer hebben we de weerberichten gekeken op tv en bleken er zelfs tornadowaarschuwingen te zijn voor het gebied waar we gisteren waren (Crystel River, Homosassa Springs, Hernando). Tampa zou eraf komen met regen, wind en onweer. Om kwart voor tien vertrokken we toch maar richting Tampa. Het was 68 graden (18 graden Celsius) en het werd al wat lichter. Toen we om half elf in de wijk Ybor City in Tampa aankwamen was het vrijwel droog. Ybor City is de historische latinowijk. In 1886 begon de Cubaan Vicente Martinez Ybor hier de eerste sigarenfabriek. Tampa is tegenwoordig nog altijd de sigarenhoofdstad van de VS, waar elke dag 3 miljoen sigaren worden gerold, tegenwoordig niet meer met de hand maar met machines.

Na een bezoekje aan het Visitor Center hebben we wat rondgelopen door Ybor City. Er was vrijwel niemand op straat. We hadden echter wat te vroeg gejuicht over het weer want na een poosje begin het weer flink te regenen. We hebben nog wel op het overdekte terras van King Corona Cigars Café & Bar wat gedronken maar zijn rond twaalf uur toch maar terug gegaan naar de auto. Het parkeren kostte maar een dollar dus dat viel erg mee.

Na nog wat in Tampa rondgereden te hebben, zijn we via de 8-baans Howard Frankland Bridge naar St Petersburg gereden. Om één uur checkten we in in de Budget Inn. Als we 7 dollar extra zouden betalen, mochten we gelijk in onze kamer (ipv vanaf drie uur) maar dat doen wij als echte Hollanders natuurlijk niet. Dus hebben we nog wat boodschappen gedaan, een heerlijk broodje kip gegeten bij Yaya's en wat rondgereden. Het regende en onweerde nog steeds.

Om kwart over drie betraden we onze kamer. De afstandbediening voor de tv kregen we van de dame bij de receptie mee. Die bleek dan ook wel zo'n beetje het enige van waarde te zijn in de kamer.... Maar ach, we zaten droog, met een wijntje/biertje en met buiten nog altijd heftig weer. Op een gegeven moment hoorden we een hoop sirenes. Aan de overkant van de weg stonden zeker vijf brandweerauto's. Een politieagent parkeerde zijn wagen dwars op de weg en blokkeerde dus de hele doorgang. Geen idee wat er aan de hand was, we zagen geen uitslaande vlammen of zo, maar wel brandweermannen op het dak met een cirkelzaag her en der gaten makend in de dakrand.

Op tv zagen we dat we er qua storm goed vanaf zijn gekomen. Twee tornado's hebben de westkust geteisterd en diverse huizen, bomen en auto's zijn beschadigd iets noordelijker van Tampa. Er is wel heel veel regen gevallen in Tampa en omgeving. En dat terwijl er volgens de statistieken jaarlijks 361 (!!) zonnige dagen hier aan de Suncoast zijn. Dat hebben wij weer! Gelukkig zijn de weerberichten voor morgen een heel stuk beter. En dan zal het internet het waarschijnlijk ook wel weer doen want de verbinding ligt er door de storm momenteel uit.

Na gisteren toch nog even internet te hebben gehad, zijn we gaan slapen, om vanochtend met een blauwe lucht wakker te worden. Deze keer zat er geen ontbijt bij de overnachting, zelfs geen bakkie dus vertrokken we al om half negen richting de pier van St. Petersburg. Het was wel heel ander weer dan gisteren: zonnig, slechts een beetje wind, wat sluierbewolking met een temperatuur van 20 graden. Alleen de restanten van afgewaaide palmbomen herinneren nog aan de dag van gisteren.

Na wat foto's te hebben genomen van de pier, hebben we ontbeten bij McDonalds. Samen hebben we één deluxe ontbijt genomen. Niet echt een ontbijt wat we gewend zijn: 3 pancakes, 1 kleine hamburger, 1 broodje, 1 stukje scrambeld ei en een gebakken aardappelding. 

Via de tolweg gingen we vervolgens op weg naar het Fort de Soto park. Ook hier moesten we weer enorme bedragen aan tol betalen: 0,50 en 0,35 dollarcent. En daar zit dan gewoon nog iemand voor om dit in ontvangst te nemen. Vanaf het park hadden we een mooi uitzicht op de Sunshine Skyway Bridge, de grote brug tussen St. Petersburg en Bradenton. Hier bekeken we de pier en het fort en zagen we allerlei soorten vogels, springende vissen, krabbetjes, hagedissen enz. 

Vervolgens gingen we zelf over de circa 20 kilometer lange Sunshine Skyway Bridge verder naar het zuiden. De tol hiervoor bedroeg één dollar. We hielden de lunchstop op het strandje van Anna Maria Island. Het was daar lekker rustig en we hadden een mooi uitzicht op de pier van Anna Maria en de Sunshine Skyway Bridge. We hebben daar ook heerlijk gezwommen. En hoewel het niet zo heel warm leek, stond er wel een verraderlijk windje, zo zou later blijken....

Via de 789 south reden we over diverse eilandjes voor de kust naar Venice. De temperatuur was toen opgelopen tot zo'n 27 graden. Het motel wat we uitgezocht hadden in het couponnenboekje bleek niet (meer?) te bestaan. Dus op zoek naar een ander motel. Dat werd de Osprey Inn. Bij dit motel hoort ook een restaurantje waar we lekker gegeten hebben.