Vanmorgen zijn we na een prima ontbijtje even naar Celebration geweest. Volgens de reisgids zou dat een dorpje zijn dat door Disney als jaren vijftig stadje was nagebouwd. Eenmaal in Celebration konden we daar niet veel van terugzien, maar het is wel een leuk, mooi plaatsje ten zuiden van Disney / Kissimmee. Na wat rondgewandeld te hebben door het centrumpje van Celebration reden we weer terug richting Kissimmee. Daar hebben we bij een outlet vlakbij ons stulpje nog even geshopt en 's middags hebben we lekker in/aan het zwembad gelegen. Er was redelijk wat bewolking, dus zo nu en dan geen directe zon. Maar dat is op zich helemaal niet erg.

Aan het eind van de middag, even over half zes, vertrokken we naar downtown Orlando om naar de Amway Arena te gaan. Daar gingen we de NBA-playoff wedstrijd tussen de Orlando Magic en de Philadelphia 76-ers bezoeken. Ondanks het tijdstip (middagspits) reed het heel goed aan zonder files. De parkeergarage was al vol, dus planten we onze auto even verderop op een stukje privé grond dat door de Salvation Army (leger des heils) voor 10 dollar werd verhuurd en plaats bood aan een stuk of 30 auto's. Dat scheelde in ieder geval een heel stuk lopen en sponsorden we ook nog iets goeds.

Bij de Amway Arena moesten we onze kaartjes eerst even ophalen bij de boxoffice. Dat ging vrij vlot en een uurtje voor aanvang van de wedstrijd hadden we onze plaatsen al bereikt, maar er waren nog weinig stoelen bezet. Bijna iedereen die al binnen was hield zich op in de rondgang om de tribunes om de diverse versnaperingen te consumeren. Aangezien het eten er voor de wedstrijd bij was ingeschoten hebben we zelf ook wat gehaald. Bij de entree van de arena kregen we overigens allebei een aanmoedigingsbord met de tekst 'Go Magic', een programmaboekje en twee opblaasbare langwerpige ballonnen. Die moest je hard opblazen en daarmee kon je aardig wat herrie maken als je ze tegen elkaar aan sloeg. Op iedere stoel lag een gesponsord t-shirt. Eén kant van het stadion had witte t-shirts (wij) en aan de andere kant lagen blauwe t-shirts. Voor aanvang van de wedstrijd was het de bedoeling dat je dat t-shirt aandeed zodat het stadion wit-blauw zou kleuren. Zo niet, dan kwam je op het grote scherm en werd de spot pas weer van je afgehaald als je je t-shirt had aangetrokken. Daarnaast was er nog meer 'entertainment' op en rond het veld, waardoor het wachten vrij snel ging.

{flv pbgcolor="#FFA500" pfgcolor="white"}florida2009/orlandomagic{/flv}
Spelmoment Orlando Magic vs Philadelphia 76-ers

De wedstrijd begon stroef voor de Magic, al snel stonden het 0-6. Maar de eerste periode werd met een 21-20 voorsprong afgesloten. Grote man (letterlijk ook) aan de Magic kant was nummer 12, Dwight Howard. In de volgende twee periodes bouwde de Magic de voorsprong licht uit, waardoor de vierde periode eigenlijk alleen maar het handhaven van de voorsprong betekende. En dat lukte ook, want uiteindelijk wonnen de Orlando Magic met 91-78. Hierdoor werd de stand in de playoffs 3-2 in een best of seven serie.

Wij zaten trouwens op de tweede ring in het stadion met plaatsen vlak naast het gangpad. Aangezien we diverse (zeg maar flink veel) personen wel tig keer de trap op en af hebben zien lopen, drank en voer meesjouwend, vraag ik me af of een groot deel van het publiek überhaupt de uitslag kon vertellen na afloop van de wedstrijd. Het leek voor velen meer op een bekijken en bekeken worden gelegenheid. Het randgebeuren (cheerleaders, de mascotte, de halftime show, t-shirts vangen die met een catapult in het publiek werden geschoten, op het scherm proberen te komen als de mobiele camera in het vak was etc) leek de meesten meer te boeien, dan de wedstrijd zelf.

De terugweg verliep ook weer gladjes, uiteraard ging het vrij stapvoets het parkeerterreintje af, maar op de direct naastgelegen snelweg kon weer lekker worden doorgereden. Even voor elven waren we weer terug in Kissimmee.

Om half zeven zat ik al in de eerste zonnestralen bij het zwembad terwijl Jeroen nog even de binnenkant van zijn ogen bekeek. Aangezien we momenteel geen internet meer hebben (als de wind goed staat pikken we een onbeveiligd netwerk op) bij de villa, zijn we, na een lekker ontbijtje, eerst even bij een motel voor de deur gaan staan. Daar konden we een internetverbinding oppikken en konden we de vluchtgegevens voor de terugvlucht checken. Hierna reden we verder naar de Orlando Premium outlet. Dit is een winkelcentrum met allerlei winkels van bekende merken als Adidas, Reebok, Nike, Calvin Klein, Boss, Burberry, Guess en ook Timberland. Daar heeft Jeroen een paar schoenen gekocht. Ook kocht hij nog ergens een shirtje. Nadat we bij de Starbucks nog een bakkie hebben gedaan, vonden we het mooi geweest en zijn we lekker teruggereden om de rest van de dag in en bij het zwembad te liggen. Er was vandaag minder bewolking dan gisteren en daardoor moest er tussendoor wat meer geplonsd worden. Tegen zevenen werd de bbq weer aangestoken en hebben we geprobeerd het vlees dat we nog hadden op te maken. Maar ja, dat is niet gelukt, dat was nog te veel.

's Avonds hebben we onze schone spullen al bij elkaar gezocht en ingepakt. Ja, je las het goed, onze schone spullen. In de afgelopen dagen hebben we namelijk ook zo nu en dan een wasje gedraaid en bijna alles gaat dus weer schoon mee naar Nederland. Scheelt de eerste dag dat we terug zijn weer een hoop was en hier droogt het lekker snel. Dat is straks thuis maar weer afwachten.

Vanmorgen – iets voor zevenen – voor de wekker wakker. De planning is om uiterlijk half tien te vertrekken, dus nog tijd genoeg. Alhoewel er nog wel het één en ander moet gebeuren. De bbq moet nog geleegd en schoongemaakt worden, die zit namelijk vol met as van een keer of vijf bbq-en. Ook moet het bed afgehaald worden en wordt er uiteraard nog ontbeten. Daarna de vaatwasser aanzetten, de laatste spullen inpakken, nog een beetje opruimen en schoonmaken en daarna kan er worden vertrokken. En dat is uiteindelijk net iets voor negenen.

De rit naar Orlando International Airport verloopt weer vlotjes en eenmaal bij de luchthaven leiden de bordjes van Alamo ons naar de rental car return. Er wordt nauwelijks naar de auto gekeken, ze lopen er alleen even omheen om te kijken of er geen deuken o.i.d inzitten. Alleen de kilometerstand en de inhoud van de benzinetank lijken interessant. Na een handtekening kunnen we dus binnen een minuut weer vertrekken.

De vertrekhal is direct tegenover de inleverplaats van de huurauto, dat komt dus mooi uit. Alleen jammer dat United Airlines heeeelemaal aan het andere eind van de terminal is. Daarentegen was het bij het inchecken wel rustig, dit in tegenstelling tot bij diverse andere luchtvaartmaatschappijen waarbij we voorbij liepen.

Op het vliegveld blijkt er – als we een bakkie zitten te doen – draadloos internet beschikbaar te zijn. En omdat we nog dik twee uur moeten wachten voordat we vertrekken naar Washington kunnen we meteen de site even bijwerken. Daarna blijft er nog tijd over om rond te snuffelen. Een kwartier voordat we moeten boarden gaan we door de controles en via een shuttle op weg naar de hal met onze gate. Ondanks dat het rustig lijkt bij de gate zit het vliegtuig toch nagenoeg vol.

Na een vlucht van zo'n twee uur komen we aan in Washington. Ingrid was wat teleurgesteld omdat ze in het vliegtuig nog een aflevering van de Closer zat te kijken en vlak voor de ontknoping werd het scherm uitgezet en gingen we landen. Net alsof de dvd recorder weer eens niet lang genoeg is ingeprogrammeerd dus.

Op Dulles Airport moesten we een kleine twee uur wachten voor de vlucht naar Schiphol. Helaas valt er in Washington weinig te beleven op het vliegveld. Daarom maar alvast wat van het verslag van vandaag gemaakt en wat gegeten.

Op Dulles stonden we met het vliegtuig in de aardige rij voordat we konden opstijgen. Eenmaal in de lucht en een maaltijd later bleek het video-systeem niet optimaal te werken en werd het herstart. Altijd lekker als je een half uur in een film zit. Later zou het videosysteem weer afgebroken worden, gelukkig had ik ervoor gekozen om wat te lezen. Ingrid probeerde wat te slapen. Op 1 mei rond zeven uur 's ochtends kwamen we na zeven uur en drie kwartier vliegen aan op Schiphol. Na de douane en de koffers werden we door Saskia opgewacht bij de vertrekhal. Een uurtje later waren we weer terug in pittoresk De Lier en was de vakantie echt ten einde.